sevinch

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

se-vinch

Etimologiyasi

SEVINCH ' shodlik',' quvonch¹. Oyhizning koʻzla— rida s ye v i n ch oʻtlari chaqnab ketdi (Sharof Ra — shidov). Bu ot qadimgi turkiy tilda säv— > sev— feʼ-lining 'oʻzlik' maʼnosini ifodalovchi —(i)n qoʻshimcha-sini olgan shaklidan —ch qoʻshimchasi bilan yasalgan (ПДП, 421; Devon, I, 51; DS, 497): (sev- + in = sevin-) + ch = sevinch. Ushbu yasama soʻzdan sezilib turibdiki, säv— > sev— feʼli asli 'muqabbat bogʻla—' maʼnosini emas, balki ' shodlik qissini namoyon qil—' maʼnosini ang— latgan, 'muqabbat bogʻla—' maʼnosi shu maʼno asosida yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xursandlik his-tuygʻusi; shod-lik, quvonch. ◆ Yuragida sevinchi toʻla, chopadi qiz, qush kabi yengil. T. Toʻla . ◆ -Eh, maza! Maza! — Popuk sevinchidan quyonday dikong-dikong sakradi. H. Nazir, „Yonar daryo“ .

Antonimlari

СЕВИНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sevinch
радость; ◆ sevinch yoshi слёзы радости; ◆ sevinchi ichiga sigʻmaydi (букв. его радость не вмещается в него) он вне себя от радости.