sevinchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
se-vin-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SEVINCHI 'xushxabar uchun beriladigan sovgʻa'. Agar sen Yoʻlchining bolasi boʻlsang edi, men unga allahachon sendan xabar berar, undan s ye v i n ch i olib huvonar edim (Oybek). Bu soʻz asli oʻzbek tilida sevinch otidan —i qoʻshimchasi bilan yasalgan sifat boʻ— lib, maʼno taraqqiyoti natijasida otga aylangan: se-vinch + i = sevinchi. Bu soʻz koʻpincha suyinchi, soyinchi shaklida ishlatiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Xushxabar uchun beriladigan inʼom, sovgʻa; suyunchi. ◆ Oʻzbek oyim oʻrta eshikka borib yetmagan ham edi, narigi yoqdan qoʻshnining bolasi yugurib kirib qoldi: -Sevinchi bering, bek buvi, kennoyim keldila! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Ishim yaxshi, kim kel-sa, xotining Hasan-Husan tugʻdi, deb sevinchi olaveraman endi. S. Ahmad, „Tarjimai hol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЕВИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.