shafqat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shaf-qat

Etimologiyasi

\a. .'■"" ■■■ — rahmdillik, achi-nish, hamdardlik; iltifot

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ayash, rahm his-tuygʻusi; shunday his-tuygʻuli munosabat. ◆ Ogʻa-inilar oʻzlarining ahilligi, bir-biriga mehri, shafqati bilan hammaning diqqatini jalb etar, havasini keltirar edi. Oybek, «Quyosh qoraymas» . Kimki ulugʻroq — anga xizmat kerak, Kimki kichikroq — anga shaf-qat kerak. Gazetadan. ◆ Bu gal ham uning moʻlti-rab qarab turishi xotinida shafqat emas, gʻazab qoʻzgʻatganiga ishonmasdi. S. Ahmad, «Saylanma» .

Shafqat qilmoq Shafqatli munosabatda boʻlmoq, shafqat koʻrsatmoq; ayamoq. ◆ Mana shunday ot! Eng muhimi — dushmanga shafqat qilma. K. Yashin, «Hamza» . ◆ Amin buva: "Unga tushuntirsak.. xalqqa achinar, shafqat qilar", deboʻylagan edi. M. Ismoiliy, «Far-gʻona t» . o.

Antonimlari

ШАФҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

shafqat (koʻplik shafqatlar)

• Inglizcha: mercy, pity
• Turkcha: şefkat

Ruscha _ru

shafqat
сочувствие, сострадание, жалость; милосердие; снисхождение; ◆ shafqat qilmoq проявлять сочувствие, сострадание, жалость, милосердие; оказывать снисхождение; ◆ xoinlarga hech qanday shafqat qilinmasin никакого снисхождения предателям.