Kontent qismiga oʻtish

shafqat

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

shaf-qat

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

a. — rahmdillik, achinish, hamdardlik; iltifot

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

Ayash, rahm his-tuygʻusi; shunday his-tuygʻuli munosabat. ◆ Ogʻa-inilar oʻzlarining ahilligi, bir-biriga mehri, shafqati bilan hammaning diqqatini jalb etar, havasini keltirar edi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . Kimki ulugʻroq — anga xizmat kerak, Kimki kichikroq — anga shaf-qat kerak. Gazetadan. ◆ Bu gal ham uning moʻlti-rab qarab turishi xotinida shafqat emas, gʻazab qoʻzgʻatganiga ishonmasdi. S. Ahmad, „Saylanma“ .

Shafqat qilmoq Shafqatli munosabatda boʻlmoq, shafqat koʻrsatmoq; ayamoq. ◆ Mana shunday ot! Eng muhimi — dushmanga shafqat qilma. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Amin buva: "Unga tushuntirsak.. xalqqa achinar, shafqat qilar“, deboʻylagan edi. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ШАФҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

shafqat (koʻplik shafqatlar)

shafqat
сочувствие, сострадание, жалость; милосердие; снисхождение; ◆ shafqat qilmoq проявлять сочувствие, сострадание, жалость, милосердие; оказывать снисхождение; ◆ xoinlarga hech qanday shafqat qilinmasin никакого снисхождения предателям.