shaharcha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sha-har-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Shaharliklarga xos. ◆ Bogʻ burchagidagi soʻrida shaharcha kiyingan bir yigit oʻtiribdi. A. Muqimov . Donishmand.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sha-har-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- II 1 Kichik shahar. ◆ Tuganmas kabi koʻringan, iztirobli, suronli yoʻl kechga yaqin shaharchaga tutashdi. Oybek, „Quyosh qo-raymas“ .
2 Biror jihatdan birlashgan turarjoy va yordamchi binolar guruhi yoki shaharning alohida bir qismi. ◆ Akademik shaharcha. Universitet shaharchasi. Ishchilar shaharchasi. yash ◆ Sherbek turgan joy baland boʻlgani uchun ham butun Akademiya shaharchasi kaftday koʻri-nadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАҲАРЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.