Kontent qismiga oʻtish

shaharcha

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

sha-har-cha

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Shaharliklarga xos. ◆ Bogʻ burchagidagi soʻrida shaharcha kiyingan bir yigit oʻtiribdi. A. Muqimov . Donishmand.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

sha-har-cha

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
II 1 Kichik shahar. ◆ Tuganmas kabi koʻringan, iztirobli, suronli yoʻl kechga yaqin shaharchaga tutashdi. Oybek, „Quyosh qo-raymas“ .

2 Biror jihatdan birlashgan turarjoy va yordamchi binolar guruhi yoki shaharning alohida bir qismi. ◆ Akademik shaharcha. Universitet shaharchasi. Ishchilar shaharchasi. yash ◆ Sherbek turgan joy baland boʻlgani uchun ham butun Akademiya shaharchasi kaftday koʻri-nadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ШАҲАРЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

shaharcha
городок, маленький город, городишко; ◆ ishchilar shaharchasi рабочий городок.