shaharlik
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sha-har-lik
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Shaharda yashovchi, shaharda istiqomat qiluvchi; shahar kishisi, odami. ◆ Bolalar shaharlik mehmonlar bilan salom-lashib, bir tutam boychechakni Malohatga tutdshgar. I. Rahim, „Tinimsiz shahar“ . ◆ Ota-si — shaharlik bir kosib, dehqonlarcha taʼ-bir qilganda, "soyaparvar" bir odam. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Sen juda shaharlik boʻ-lib ketibsan! Shahardan keyin qishlogʻimiz yoqmay qoldimi? Uygʻun, „Navbahor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАҲАРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.