shaharlik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sha-har-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shaharda yashovchi, shaharda istiqomat qiluvchi; shahar kishisi, odami. ◆ Bolalar shaharlik mehmonlar bilan salom-lashib, bir tutam boychechakni Malohatga tutdshgar. I. Rahim, „Tinimsiz shahar“ . ◆ Ota-si — shaharlik bir kosib, dehqonlarcha taʼ-bir qilganda, "soyaparvar" bir odam. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Sen juda shaharlik boʻ-lib ketibsan! Shahardan keyin qishlogʻimiz yoqmay qoldimi? Uygʻun, „Navbahor“ .

Antonimlari

ШАҲАРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shaharlik
горожанин, горожанка; // городской.