shaldiramoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shal-di-ra-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Bir-biriga yoki baʼzi narsalarga urilib, shaldir-shuldur ovoz chiqarmoq. ◆ Bolaning qoʻynidan yongʻoqlar shaldirab yerga toʻkildi. n ◆ Toʻyxona bekasi shaldirab turgan yengilgina bir hovuch mar-jonni uning qoʻliga tutqizdi. M. Xayrul-layev, „Tilla marjoy“ . ◆ Qamishlar shaldiray-di. Qayoqdandir gumburlagan ovoz eshitildi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .
2 Toʻsiqlarga urilib yoki pastga shidaat bilan quyilib, shaldir-shuldur ovoz chi-qarmoq. ◆ Daryo ulkan, unda suvlar shaldirab oqar. Ariq ixcham, uning suvi shildirab oqar. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАЛДИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
shaldiramoq
1 журчать; шелестеть, шуршать; шаркать; урчать; suvning shaldirab oqishi журчание воды;
2 звякать; греметь; постукивать; погромыхивать.