shalpang
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shal-pang
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SHALPAŊ 'shalpaygan', 'osilib tushgan', 'besoʻ-naqay'. Qoʻlogi sh a l p a n g it boʻriga birinchi boʻlib tashlandi. Bu sifat qadimgi turkiy tildagi ' boʻshashgan1 maʼnosini bildirgan shal—shul soʻzidan (Devon, I, 324) eski oʻzbek tilida —ba qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -ŋ qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan; keyin — chalik b undoshi p undoshiga (КРС, 899), a unlilari ä unlilariga almashgan: (shal + ba = shalba—) + ŋ = shal-baŋ > shälpäŋ .
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Shalpaygan, osilib tushgan (quloqhaqida). ◆ "Oqtoy".. shalpang quloqlari xachirnikiday uzun.. ohanjamasi zoʻr edi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Afrika fillarining qulogʻi ham katta, shalpang boʻlib osilib turadi. H. Hasanov, „Ekvatordan oʻtganda“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАЛПАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
shalpang
висящий, отвислый, болтающийся (об ушах); ◆ qulogʻi shalpang it вислоухая собака.