sharofatli
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-ro-fat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Sharofatga ega, xosi-yatli. ◆ Sharofatli kishi. Sharofatli davr. m ◆ Ilm amal bilan sharofatlidir. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАРОФАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sharofatli
1 благородный; славный, почтённый;
2 приносящий благополучие, счастье, удачу; ◆ sharofatli odam человек, приносящий счастье, удачу.