shavkat
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shav-kat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. cJLjJb - tikan; tigʻ; kuch, qudrat, quvvat
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 El-xalq ichida qozonil-gan katta obroʻ, hurmat; shon-shuhrat, dov-ruq. ◆ Hizini yer-koʻkka ishonmagan onasi.. bu qizni katta shavkat va dabdaba bilan uza-tishni orzu qilardi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Shavkati olamga ketib, Birovlarga qam-chi chopib.. "Oysuluv" . ◆ Qaydan keldi bu shavkat, oʻzgʻirlik, peshqadamlik. Mirtemir .
2 Salobat, viqor; savlat. ◆ Saroyning oʻr-taligida.. adras koʻrpachalar toʻshalgan shiy-pon ostida.. shavkat bilan paryostiqqa suyanib, karvonboshi oʻtirmoqda edi. S. Ayniy, „Qullar“ .
3 Dabdaba, tantana, hashamat. ◆ Bazm bu-tun shavkati, butun anʼana va odati.. bilan davom etadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
4 Shavkat (erkaklar va xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАВКАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]shavkat
Ruscha ru
shavkat
1 слава;
2 величие;
3 великолепие, пышность; помпезность, блеск;
4 Шавкат (имя собств. мужское).