shavkat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shav-kat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. cJLjJb - tikan; tigʻ; kuch, qudrat, quvvat
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 El-xalq ichida qozonil-gan katta obroʻ, hurmat; shon-shuhrat, dov-ruq. ◆ Hizini yer-koʻkka ishonmagan onasi.. bu qizni katta shavkat va dabdaba bilan uza-tishni orzu qilardi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Shavkati olamga ketib, Birovlarga qam-chi chopib.. "Oysuluv" . ◆ Qaydan keldi bu shavkat, oʻzgʻirlik, peshqadamlik. Mirtemir .
2 Salobat, viqor; savlat. ◆ Saroyning oʻr-taligida.. adras koʻrpachalar toʻshalgan shiy-pon ostida.. shavkat bilan paryostiqqa suyanib, karvonboshi oʻtirmoqda edi. S. Ayniy, „Qullar“ .
3 Dabdaba, tantana, hashamat. ◆ Bazm bu-tun shavkati, butun anʼana va odati.. bilan davom etadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
4 Shavkat (erkaklar va xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАВКАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
shavkat
Ruscha ru
shavkat
1 слава;
2 величие;
3 великолепие, пышность; помпезность, блеск;
4 Шавкат (имя собств. мужское).