shavla
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shav-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. 4.1 / 4_Lb - guruchdan tay-
yorlangan yumshoq osh] Goʻsht, sabzi-piyoz va guruch solib pishiriladigan boʻtqasimon ovqat. ◆ Shavla pishirmoq. Shavlani yemoq. Ar-zimaydi gʻalvasi, kuydiradi shavlasi. Maqol . ◆ sht Bir qoʻlida laganda shavla, bir qoʻlida choynak koʻtarib kirib kelayotgan Gulchehra eriga gʻalati qarab qoʻydi. S. Zunnunova, „Goʻ-dak hidi“ .
- Qulogʻining tagida shavla qaynatmoq
- Shapaloq bilan urmoq, tarsaki solmoq. ◆ Qoʻshni zveno boshligʻiga oʻgʻlingizni tutib bersam, qulogʻi tagida shavla qaynatib qoʻyardi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАВЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.