shaxsiy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shax-siy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – shaxsga oid, tegishli; subyektiv; xususiy;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Shaxsning oʻziga tegishli boʻlgan, shu shaxsning oʻzi foydalanadigan; xususiy, oʻz. ◆ Shaxsiy mulk. Shaxsiy kutubxona. Shaxsiy javobgarlik. Shaxsiy manfaatlarni jamoat manfaatlari bilan birga qoʻshib olib bormoq. ◆ Har birimizning jamoat, davlat ishidan tashqari, shaxsiy yumushlarimiz bor. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Har bir yozuvchining mehnatga, hayotga, oilaga, kishilarga oʻzining shaxsiy munosabati boʻladi. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi.“
- Shaxsiy tarkib Korxona, muassasa, harbiy qism va sh.k. da ishlaydigan, xizmat qiladigan kishilar tarkibi. ◆ Diviziyaning shaxsiy tarkibi. Brigadaning shaxsiy tarkibi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАХСИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
shaxsiy
Ruscha ru
shaxsiy
личный, индивидуальный, персональный; ◆ shaxsiy daxlsizlik неприкосновенность личности; ◆ shaxsiy ish канц. 1) личное дело; 2) персональное дело; ◆ shaxsiy pensiya персональная пенсия; ◆ bu mening shaxsiy ishim это моё личное дело; ◆ shaxsiy javobgarlik личная (персональная) ответственность; ◆ shaxsiy manfaatlarni jamoat manfaatlari bilan birga qoʻshib olib bormoq сочетать личные интересы с общественными; ◆ shaxsiy manfaatdorlik личная заинтересованность; ◆
- shaxsiy sostav личный состав; ◆ shaxsiy varaqa личный листок по учёту кадров.