shia
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shi-a
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. a ,i — guruh, firqa; sodiq kishilar, ergashuvchilar; maz\ab
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. shiiy. ◆ Qambar bobo sunniy tutqunlarga shia maz-habining asoslarini oʻrgatdi. S. Ayniy, „Qul-lar“ . ◆ Kul jalloblarning zoʻri bilan "qi-zilbosh", yaʼni shia boʻlib qolgan Mardon Buxoroga keltirilib, moldek sotildi. M. Osim, „Elchilar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШИА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shia
рел. шиит, последователь шиитства; // шиитский.