shiddat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shid-dat

Etimologiyasi

a. oli — kuch, qudrat; gʻay-rat; qatʼiylik; balo, ofat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Harakatdagi narsalarning, hodisalarning intensiv kuchi, yuqori kuch va surʼat. ◆ Shamol shiddati. Yomgʻir shiddati pasaydi. Shiddat bilan hujum boshlamoq. n ◆ Terim shiddati zoʻray-gandan zoʻrayib bormoqda. Gazetadan . ◆ Nabi-jon qiz tovushining shiddatidan taaj-jublanib.. uning koʻzlariga qaradi. H. Gʻulom, «Zamin yulduzlari» . ◆ Shernazarboyning shiddati zoʻrayib, qalʼani battarroq toʻpga tut-tirdi. J. Sharipov, «Xorazm» . ◆ Tomlarda, daraxtlarda qor ancha qalinlashgan. Yana shiddat bilan yogʻishda davom etadi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

2 Zoʻr gʻayrat, shijoat. ◆ Kun oʻtdi, kun ketidan kun keldi, lekin togʻ qazuvchilar shiddati zarracha ham boʻshashmadi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o. - ◆ Chu! — deb shiddat beradi Gʻirkoʻk tulpor otiga. Hay attang, deb mard Hasan Shart u radi soniga. "Ravshan" .

Antonimlari

ШИДДАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shiddat
сила, интенсивность, напряжение; ожесточение; напор; порыв; ◆ shamolning shiddati tobora oshmoqda edi ветер всё более усиливался; ветер крепчал; ◆ shiddat bilan с силой, сильно, интенсивно; с напряжением, с ожесточением; стремительно; ◆ toʻlqin shiddat bilan qirgʻoqqa urildi волна с силой ударилась о берег, нахлынула на берег; ◆ shiddat bilan jangga kirmoq стремительно броситься в бой.