shifokor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-fo-kor

Etimologiyasi

SHIFOKOR Bu ot tojik tilida 'sogʻayish' maʼnosini anglatadigan arabcha shifo otiga (АРС, 210). -kor koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kasallikdan davolovchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 418).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

d. + f. jlSLi-i — shifo-lovchi, davolovchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Umuman, kasallikdan xalos qiluvchi; davolovchi. ◆ Shifokorlar qa-dimgi davrlardayoq zaharli moddalarning inson sihat-salomatligi uchun nafi borli-gini eʼtirof etganlar. 3. Egamberdiyev, „Za-harning nafi“ . ◆ Qishloq vrachi ham shifokor, ham maʼrifatchi boʻlmogʻi zarur. Gazetadan .

2 Tibbiyot institutini bitirgan va da-volash-profilaktika hamda sanitariya-epidemiologiya muassasalarida ishlash xuquqiga ega boʻlgan mutaxassis; vrach, doʻxtir. ◆ Yomon shifokorning qotildan farqi yoʻq. Oʻ. Hoshimov, „Nur borki, soya bor“ . ◆ Ish kuni oxiri-da shifokorlar, hamshiralar, sanitarlar ketib, navbatchilar kelishadi. Gazetadan .

Antonimlari

ШИФОКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shifokor
лекарь, целитель.