shifokor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shi-fo-kor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SHIFOKOR Bu ot tojik tilida 'sogʻayish' maʼnosini anglatadigan arabcha shifo otiga (АРС, 210). -kor koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kasallikdan davolovchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 418).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
d. + f. jlSLi-i — shifo-lovchi, davolovchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Umuman, kasallikdan xalos qiluvchi; davolovchi. ◆ Shifokorlar qa-dimgi davrlardayoq zaharli moddalarning inson sihat-salomatligi uchun nafi borli-gini eʼtirof etganlar. 3. Egamberdiyev, „Za-harning nafi“ . ◆ Qishloq vrachi ham shifokor, ham maʼrifatchi boʻlmogʻi zarur. Gazetadan .
2 Tibbiyot institutini bitirgan va da-volash-profilaktika hamda sanitariya-epidemiologiya muassasalarida ishlash xuquqiga ega boʻlgan mutaxassis; vrach, doʻxtir. ◆ Yomon shifokorning qotildan farqi yoʻq. Oʻ. Ho-shimov, „Nur borki, soya bor“ . ◆ Ish kuni oxiri-da shifokorlar, hamshiralar, sanitarlar ketib, navbatchilar kelishadi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШИФОКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.