shigʻillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-gʻil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 "Shigʻ", "shigʻ-shigʻ" etgan tovush chiqarmoq. Devor tagida dosh-kozon, uning yonida kumgʻon-samovar shigʻil-lab koynab turibdi. S. Siyoyev, Avaz.

2 ayn. gʻizillamoq. ◆ Snaryadlar shigʻillab kelib, gumburlab, toʻfon koʻtardi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Katta kema daryo suvida shigʻillab suzib borardi. J. Sharipov, „Xo-razm“ .

Yuragi shigʻillab ketdi ayn. yuragi shuv etib ketdi q. shuv. ◆ Gʻulomjon Hayotni koʻrdi-yu, yuragi shigʻillab, koʻz oʻngi xiralandi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Meʼmorning yuragi shigʻillab ketdi. U yana miq etmay qoldi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ШИҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shigʻillamoq
1 шуметь, петь (о закипающем или остывающем, самоваре);
2 свистеть, визжать (о пулях, снарядах); * yuragi shigʻillab ketdi у него сердце упало (замерло, ёкнуло).