shingʻirlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shin-gʻir-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Metall buyumlar bir-biriga urilganda hosil boʻladigan tovushga oʻxshash ovoz chiqarmoq; jiring-lamoq. ◆ Qoʻshni koʻchada shingʻirlab, yerni diril-latib, tramvay oʻtib ketdi. A. Muhiddin, „Ixtirochilar“ . ◆ ..bellariga qadalgan qoʻngʻiroq-ning shingʻirlashi shohning yurishiga tanta-nali tuye berar edi. M. Osim, „Sehrli soʻz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШИНҒИРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.