shirakayf

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-ra-kayf

Etimologiyasi

SHIRAKAYF Bu sifat tojikcha 'shirin sok' maʼnosini anglatadigan shira oti bilan (ТжРС, 458) 'kishining ruhan yayragan holati' maʼnosini anglatadigan arabcha kayf otidan (АРС, 707) tuzilgan boʻlib, 'biroz kayfi bor' maʼnosini anglätadi (OʻTIL, II, 415).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. + a.^^ - shirin kayf

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yengil kayfli, ozgina kayfi bor. ◆ Shirakayf kishi. Shirakayf boʻlmoq. m ◆ Kum-rini yarim kechada shirakayf zri Salim ara-vakash chaqirib ketdi. H. Gʻulom, „Toshkent-liklar“ . ◆ Mansur Rahmonning oldidan shirakayf holda xayrlashib chiqib ketdi. Yo. Shu-kurov, „Uch savol“ . [◆ Arabjon] Baʼzi kunlari.. shirakayf kelardi. S. Zunnunova, „Izlar“ .

Antonimlari

ШИРАКАЙФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

shirakayf (koʻplik shirakayflar)

Ruscha _ru

shirakayf
слегка опьянённый, подвыпивший; полупьяный; // навеселе; ◆ shirakayf boʻlmoq быть навеселе; под хмельком; подвыпить.