shlem
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shlem
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
r. shlem, shelom < german til-laridan: nem. Hulle — qobiq; yopingʻich
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kadim zamonlarda va oʻrta asrlarda qilich, gurzi, oʻq va sh.k. zarbidan saqlanish uchun boshga kiyiladigan temir qalpok; dubulgʻa.
2 Bosh va boʻyinni urilish, lat yeyish, bosim va sh.k. dan saklash uchun maxsus tayyorlangan bosh kiyimi. ◆ Kosmonavtlar shlemi. Tankistlar shlemi. Oʻt oʻchiruvchilar shlemi. n ◆ Odam gʻavvoslar shlemini kiyib, shoʻr suvga tushadi, bunday suvning solish-tirma ogʻirligi odam tanasining solishtir-ma ogʻirligiga baravar boʻladi. Yo. Toʻraqulov, „Kosmosga uchish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШЛЕМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.