shoʻrtumshuq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shoʻr-tum-shuq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Odamga el boʻlmaydi-gan, aralashmaydigan; odamovi. ◆ Men tu-shuntirib ketaman shoʻrtumshuqqa; ular bizning tilni oʻrganishsin. A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ . Daf boʻl, falokat shoʻr-tumshuq, Tegirmonda tuz yegan suq. Hamza, Quzgʻunlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШЎРТУМШУҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
shoʻrtumshuq
необщительный, неуживчивый; ◆ shoʻrtumshuq odam неуживчивый человек.