shoʻrtumshuq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shoʻr-tum-shuq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Odamga el boʻlmaydi-gan, aralashmaydigan; odamovi. ◆ Men tu-shuntirib ketaman shoʻrtumshuqqa; ular bizning tilni oʻrganishsin. A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ . Daf boʻl, falokat shoʻr-tumshuq, Tegirmonda tuz yegan suq. Hamza, Quzgʻunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШЎРТУМШУҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shoʻrtumshuq
необщительный, неуживчивый; ◆ shoʻrtumshuq odam неуживчивый человек.