shodi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sho-di
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. ^jLi — shodlik, xursandlik; quvnoqlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1: ogʻzidan bodi kirib, shodi chiqmoq Behayo soʻzlar bilan soʻkmoq, soʻkin-moq. ◆ Kuyovi Gʻiyosiddin tilmoch, tokchalari mehrobnuxsa mehmonxonada burma bolishni bagʻriga bosib, arok, ichar, ogʻzidan bodi kirib, shodi chiqib, oqsoqolni soʻkar edi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Nazoratsiz qolgan ogʻizdan ham bodi kirib, shodi chiqishi mumkin. M. Ismoiliy, „Otang bolasi boʻlma, odam bolasi boʻl“ .
2 Shodi (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.