shokila

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sho-ki-la

Etimologiyasi

1 Dasturxon, sochiq, dar-parda, roʻmol kabi buyumlarning chetiga-hoshiyasiga tikiladigan yoki shu gazmolning oʻzidan titib chiqarib yasaladigan bezak; gajim, popuk. ◆ Dasturxon shokilasi. shsh Islom barlos qalpoqli boshini ogʻir tebrat-di-da, koʻzini chodirning koʻrkam uqalari, rang-barang ipak shokilalari osilib turgan ship-ga tikdi. Oybek, „Navoiy“ . Latofat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Parda shokilasiga tirmashayotgan kapalakni koʻrdi. S. Karomatov, „Hijron“ .

2 Baʼzi buyumlarga bezak uchun osib qoʻyiladigan shu shakldagi taqinchoqlar. ◆ Oʻr-taga osilgan katta qandilning asosi zar-haldan boʻlib, elliklab lampochkalar va ming-lab billur shokilalar unga zeb berib turar-di. T. Jalolov, „Oltin qafas“ .

Antonimlari

ШОКИЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shokila
бахрома; кисточка; висюлька; подвеска.