shona
shona I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sho-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SHONA I Bu ot asli 'katakcha' maʼnosini anglatadigan shon otiga (ТжРС, 304) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gʻoʻza gunchasi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 424). Bu otDan oʻzbek tilida shonala- feʼli yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. -taroqsimon gulbarg
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Gʻoʻza gʻunchasi. ◆ Gulparast, deb atamane, ishi-mizdan bexabar, Shonalar sanab yurgan meh-natkash qizlar edik. Gʻ. Gʻulom . ◆ Birok, ozgina suv ham taqa-taq toʻxtab qoldi. "Suv" deb navbat kutib yotgan gʻoʻzalarning barglari qorayib, shona tashlay boshladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
- Shonaga kirmoq Gʻunchalamoq (gʻoʻza haqi-da). ◆ Yangi kvadratlardagi gʻoʻzalar tez ri-vojlanib, oldi tekis shonaga kirdi. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]shona II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sho-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]f. 4d1d — taroq; parranda toji
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]esk. ayn. taroq 1. ◆ Shona bilan zulfin tarab oʻrganlar, Oyna olib, oq yuzini koʻr-ganlar. Fozil shoir . ◆ Qizlar tongda buloq tomon borardi, Yuvinishib, bari sochin ta-rardi, Har birin boshida chiroyli shona, Kura r koʻngil qushi shunda koshona. M. Alaviya .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.