shoshqaloq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shosh-qa-loq

Etimologiyasi

SHOSHQALOQ ' biror ishni maromiga yetkazmay, shoshib—pishib bajaradigan'. "Voy, ukam, nima deyap— san oʻzing! — dedi Musa aka ranjib. — Biz unahangi shoshhaloh bolalardan emasmiz" (X.Toʻxtaboyev). Bu sifat eski oʻzbek tilida 'biror ishni tez baja — rishga intil—', ' oshiq—' maʼnosini anglatgan shash— feʼlining 'takror' maʼnosini ifodalovchi —qala qoʻ-shimchasi bilan hosil qilingan shaklidan —q qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 904: shashkalak 'toroplivïy'); ke-yinchalik birinchi boʻgʻindagi a unlisi â unlisiga, ik— kinchi boʻgʻindagi a unlisi ä unlisiga, q undoshi oldi — dagi a unlisi â unlisiga almashgan: (shash— + qala = shashqala—) + Q - shashqalaq > shâshqälâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. shoshma-shoshar. ◆ E. muncha shoshqaloqsan. Hali Nazarboy ham sholgʻom, turp sepgani yoʻq. E. Raimov, „Ajab qishloq“ . ◆ Ust-boshi loy, yuz-koʻzi qurum. juldur, shoshqaloq odamlar bir-birini mammae, gap qotgani vaqti yoʻq edi. A. Muxtor, „Chinor“ .

Antonimlari

ШОШҚАЛОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shoshqaloq
разг. = shoshma-shoshar.