shov-shuvsiz

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

shov—shuv-siz

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Shovqin-suronsiz, osoyishta, tinch; astagina. Ular Saragʻul bilan Orifjon

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

◆ hamma vaqt ikkov yolgʻiz yashab, ohista, shov-shuvsiz, kamtashvish hayotga oʻrganib qolgan edilar. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ ..Ikki kampir irim qilib, Malikaning dard tutayotganini hech kimga bildirmaslik-ka tirishib, shov-shuvsiz eshikni ham zanjir-lab qoʻyishgan edi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ШОВ-ШУВСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]