shovqin-suron
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shov-qin—su-ron
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Kuchli darajada-gi shovqin. Shovqin-suron koʻtarmoq. m ◆ Va-gonlarning quloqlarni qomatga keltiruvchi ovozlari borgan sari uzoqlashib, nihoyat, shovqin-suron tindi. N. Safarov, „Saodat-ning qissasi“ . ◆ Tanklar yurganda, oʻq otganda, shovqin-suroni radiokarnay orqali uzoq-uzoqlarga tarqashdi. I. Rahim, „Chin muhab-bat“ .
2 Shunday tovushlar bilan boʻlayotgan janjal-toʻpolon. ◆ Mavlon aka arava minib uyiga qaytib kelganda, shovqin-suronning ustidan chiqib qoldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШОВҚИН-СУРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.