shovqin-suron

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shov-qin—su-ron

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kuchli darajada-gi shovqin. Shovqin-suron koʻtarmoq. m ◆ Va-gonlarning quloqlarni qomatga keltiruvchi ovozlari borgan sari uzoqlashib, nihoyat, shovqin-suron tindi. N. Safarov, «Saodat-ning qissasi» . ◆ Tanklar yurganda, oʻq otganda, shovqin-suroni radiokarnay orqali uzoq-uzoqlarga tarqashdi. I. Rahim, «Chin muhab-bat» .

2 Shunday tovushlar bilan boʻlayotgan janjal-toʻpolon. ◆ Mavlon aka arava minib uyiga qaytib kelganda, shovqin-suronning ustidan chiqib qoldi. H. Gʻulom, «Mashʼal» .

Antonimlari

ШОВҚИН-СУРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shovqin-suron
1 шум и гам; гвалт, гомон, галдёж; содом;
2 шумиха.