shovqin-suron
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shov-qin—su-ron
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kuchli darajada-gi shovqin. Shovqin-suron koʻtarmoq. m ◆ Va-gonlarning quloqlarni qomatga keltiruvchi ovozlari borgan sari uzoqlashib, nihoyat, shovqin-suron tindi. N. Safarov, „Saodat-ning qissasi“ . ◆ Tanklar yurganda, oʻq otganda, shovqin-suroni radiokarnay orqali uzoq-uzoqlarga tarqashdi. I. Rahim, „Chin muhab-bat“ .
2 Shunday tovushlar bilan boʻlayotgan janjal-toʻpolon. ◆ Mavlon aka arava minib uyiga qaytib kelganda, shovqin-suronning ustidan chiqib qoldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОВҚИН-СУРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.