shuʼlalanmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shuʼ-la-lan-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. Shuʼla, nur taratmoq; yarqiramoq, barq urmoq. ◆ Qayerdan tushayotgani nomaʼlum boʻlgan kuchli nur os-tida bu yerdagi amakilarning kiyimlari koʻz olgudek shuʼlalanardi. "Yoshlik" . Shuʼlala-nib, sharqirab yotar Koʻk suvlarda oy si-niqlari. Sh. Rahmon, Yurak qirralari. ◆ Uning tepasida shuʼlalanib, uzoq-uzoklardan koʻzga tashlanib turadigan chiroq. E. Samandar, „Tangri qudugʻi“ .

Antonimlari

ШУЪЛАЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuʼlalanmoq
поэт. полыхать, пылать; изливать свет.