shubhachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shub-ha-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Shubha qiluvchi, shubha qilaveradigan, shubha bilan qarash odati kuchli. ◆ Men, toʻgʻrisi, shubhachiman. Har nar-sada, har hodisada bir illat koʻraman. Oybek, „Hyp qidirib“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУБҲАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shubhachi
относящийся с подозрением; // скептик; ◆ Men toʻgʻrisi shubhachiman. Har narsada, har hodisada bir illat koʻraman (Ойбек, «Нур ќидириб») Я, по правде, скептик. В каждой вещи, в каждом явлении я вижу недостатки.