shubhali

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shub-ha-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shubha tugʻdiradigan; gu-mon qilish mumkin boʻlgan. ◆ Shubhali kara-kat. yai Aliqulning shubhali ishlar bilan band ekanligini seza boshladilar. Sh. Rashidov, «Boʻrondan kuchli» . ◆ Shubhali odamlar-ning yoniga chiqavermang, ota! Mirmuhsin, «Meʼmor» .

2 Shubha ifodalangan, shubha tugʻdira-digan. ◆ Toʻtibu Adolatga qarab, shubhali ovoz bilan davom etdi: -Nazarimda, bir gap borga oʻxshaydi. S. Zunnunova, «Gulxan» . ◆ Koʻplarundan hurkib, shubhali nazar bilan qarab, chetla-niboʻtar edilar. Oybek, «Tanlangan asralar» .

Antonimlari

ШУБҲАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shubhali
сомнительный, подозрительный; // с сомнением; подозрительно; ◆ shubhali odam сомнительный (подозрительный) человек; тёмная личность; ◆ u shubhali nazar bilan oʻrtogʻiga qaradi он с сомнением посмотрел на товарища.