sinashta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
si-nash-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yaxshi sinalgan, tekshi-rilgan, tanish, qadrdon, yaqin. ◆ Qorovul sinashta edi, itoatkorona bosh egdi: -Tushun-dim, xoʻjayin. S. Siyoyev, „Otliqayol“ . ◆ Poshsho-xon savdoni sinashta kishilar orqali zimdan amalga oshiradigan yoʻlni topdi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
2 Boshidan kechirilgan, sinab, totib koʻ-rilgan; tajribadan oʻtkazilgan. ◆ Bu dard ay-niqsa Otabekka uch yildan beri sinashta. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИНАШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
sinashta
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: denenmiş
Ruscha ru
sinashta
1 испытанный, проверенный;
2 знакомый, хорошо знакомый; ◆ men u bilan sinashta emasman я с ним не знаком, я его плохо знаю; ◆ sinashta boʻlmoq 1) быть испытанным, проверенным; 2) быть знакомым.