sinashta
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]si-nash-ta
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yaxshi sinalgan, tekshi-rilgan, tanish, qadrdon, yaqin. ◆ Qorovul sinashta edi, itoatkorona bosh egdi: -Tushun-dim, xoʻjayin. S. Siyoyev, „Otliqayol“ . ◆ Poshsho-xon savdoni sinashta kishilar orqali zimdan amalga oshiradigan yoʻlni topdi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
2 Boshidan kechirilgan, sinab, totib koʻ-rilgan; tajribadan oʻtkazilgan. ◆ Bu dard ay-niqsa Otabekka uch yildan beri sinashta. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СИНАШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]sinashta
Tillar
[tahrirlash]- Turkcha: denenmiş
Ruscha ru
sinashta
1 испытанный, проверенный;
2 знакомый, хорошо знакомый; ◆ men u bilan sinashta emasman я с ним не знаком, я его плохо знаю; ◆ sinashta boʻlmoq 1) быть испытанным, проверенным; 2) быть знакомым.