sinoat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
si-no-at
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — sanʼat, mahorat;
kasb-hunar] Ajib ish, sirli hodisa. ◆ Bu qan-day sinoat? sht ◆ Nima sir bu? Ne sinoat? Yo koʻngilda uygʻondi tuygʻu? M. Ali, „Boqiy dunyo“ . ◆ Moʻʼjiza roʻy bermagan boʻlsa-da, biroq har kuni bizni hayratlantirarli sinoatlar boʻlib turdi. "Fan va turmush" . ◆ Nazarimda, bularning oʻrtasida mendan boshqa hamma biladigan bir sinoat bor edi. X. Sultonov . Onamning yurti.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИНОАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sinoat
явление, происшествие; чудо; ◆ qanday sinoat! что за чудо!; ◆ u uydagi sinoatni yaxshi bilmaydi он не знает толком, что происходит дома; ◆ sir-sinoat см. sir I.