siqim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

si-qim

Etimologiyasi

SIQIM ' barmoqlarning kaftga tomon egilgan qolati', 'kaftga olingan narsa oʻlchami',' qisim'. Qo-zonga sihimini shoʻldirib tuz soldi. Bu ot oʻz — bek tilida 'atrofini oʻrab ez-' maʼnosini anglatuvchi siq— feʼlidan —(i)m qoʻshimchasi bilan yasalgan: siq- + im = siqim.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Narsa changallab siqilgan kaft va shu kaft orasiga olingan narsa miqdo-ri; qisim. ◆ Siqimini toʻldirib-toʻldirib pista olmoq. Oshga bir necha siqim sabzi solmoq. sht Mirvali bangi birovning qoʻlida-gi bedanani koʻrib, didiga oʻltiradigan boʻl-sa, siqimida salmoqlab koʻrib, "hamma joyi ham kelgan ekan", deb qoʻyadi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Bir siqim 1) kaft bilan changallab olingan mikdordagi, bir qisim. ◆ Qoʻlimda bir siqim Toshkent tuprogʻi, Uzoq oʻtmishlarga eltadi xayol. R. Bobojon, „Tanlanma; 2) oz-gina, bir choʻqim“ . "Kambagʻal odamga bir si-qimgina osh yaxshi.." deb, taomdan soʻng biron soat gʻoz patidan yasalgan tishkovlagichni olib, tishini kovlab yuradi.. Mirmuhsin, Umid; 3) kichkina, ushoq. ◆ Kampirdan sado chiqmadi. U bir narsadan qoʻrqib ketgan boladay, iyagini tizzasiga qoʻyib, zinada bir siqimgina boʻlib oʻtirardi. O. Yoqubov, „Diyo-nat“ . ◆ Qarasam, punkt boshligʻi, qabul qil-mayman, deb tagʻin tixirlik qilyapti: nimadandir gʻayirligi yoki qandaydir tama-si borga oʻxshadi. Oʻzi bir siqimgina yigit. Gazetadan .

Antonimlari

СИҚИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

siqim
горсть; горстка, горсточка, пригоршня; ◆ bir siqim немного, чуть-чуть; ◆ bir siqim un горсточка муки; ◆ bir siqim odamlar горстка людей, кучка людей.