siyo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
si-yo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. £,1_^ — qora; qoralik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s.t. ayn. siyoh. ◆ Ochilgan gʻuncha gulidek, Siyo sochlari sunbuldek, Shirin ovozli bulbuldek Siz yorima mendin salom. "Qoʻshiqlar" .
- Dili siyo Koʻngli gʻash, xafa. ◆ Kampirning dili siyo.. Boya soʻkchak tagidan oʻntacha oʻlik qurt terib chiqdi. N. Safarov, „Oliyaxon Sultonova“ . ◆ Noz-neʼmat muhayyo boʻlsa-yu, diling siyo, ruhing soʻniq boʻlsa, hayotda ne lazzat bor? M. Joʻra, „Iztirob“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИЁ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
siyo
разг.:◆ dil(i) siyo опечаленный; грустный; обиженный; ◆ dil(i) siyo boʻlmoq обижаться; пригорюниться; ◆ dil(i)ni siyo qilmoq сильно обидеть, разобидеть (кого-л.).