soʻlim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻ-lim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoqimli va goʻzal, loʻppi, doʻn-diq. ◆ Soʻlim qiz. yash Qiz apias lozim, atlas koʻylakda soʻlim ham sodda koʻrinyapti. "Yoshlik" . ◆ Dalaga chiq, sof havoda yetilib yurgan soʻlimlardan birini tanla! I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

2 Begʻubor, sof, goʻzal va yoqimli. ◆ Soʻlim kecha. Soʻlim bahor. yaya Navoiy koʻchasi tun qoʻynida gʻoyatda soʻlim edi: behisob chiroqlar yulduzdek mitirabyonibyotibdi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Qishlogʻimiz adir bagʻrida joylashgan, tabiati soʻlim, havosi orombaxsh. "Sharq yulduzi" .

Antonimlari

СЎЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻlim
1 пышный и миловидный; ◆ soʻlim qiz пышная миловидная девушка;
2 прекрасный, прелестный; приятный; ◆ soʻlim kecha прекрасный, приятный вечер.