soʻljaymoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
soʻl-jay-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Es-hushini yoʻqotib angrayib qolmoq; serraymoq. ◆ Mamat qas-sob: -Ammang oʻlganday soʻljayib oʻtirishing nimasi, tur oʻrningdan! — dedi Shodiyorga. "Yoshlik" .
2 Qovogʻini, lab-lunjini osiltirmoq; oʻshshaymoq. ◆ Goʻzal yigit soʻljayganicha qay-tib chiqdi va portfelini olib joʻnadi. A. Qahhor, „Qaygʻular“ .
3 Bujmaymoq, burushib-tirishmoq. ◆ Chol-ning koʻziga u [Vali polvon] rangi oʻchib, qoni qochgan, semiz lunjlari soʻljayib, qalinlab-lari battar doʻrdaygan.. koʻrindi. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЎЛЖАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
soʻljaymoq
1 = serraymoq;
2 киснуть, раскисать; расслабиться, распуститься, ослабеть; обвиснуть; uning labi soʻljaydi он распустил губы.