soʻpoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻ-poq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yassi va choʻziq (asosan bosh va yuz tuzilishi, bichimi haqida). ◆ Soʻpoq bosh. Soʻpoq (bosh) bola, yaya Ne koʻzi bilan koʻrsin-ki, qizning roʻparasida turgan — ◆ Qultoy kalla edi. Uning katta soʻpoq boshi chirok, yorugʻida tebrandi. A. Muxtor, „Asarlar“ . ◆ Soʻpoq boshning taklifi bilan qafasni bogʻning gadoy topmas bir chekkasiga koʻchirishgandi. "Sharq yulduzi" .

Oʻtirsa — oʻpoq, tursa — soʻpoq demoq q. oʻpoq. Bibijonning beshik qoʻltiqlab, bola boqib oʻtirishi boyga ham, uning xotinlariga ham xush kelmasdi. Shuning uchun ham ular bu oʻzicha baxtiyor onaga, oʻtirsa — oʻpoq, tursa — ◆ soʻpoq, deb kun koʻrsatishmadi. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

СЎПОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻpoq
уродливо вытянутый; ◆ soʻpoq bosh голова уродливой формы (с вытянутым лбом); ◆ Mahalla odamlari qursin, oʻtirsang, oʻpoq deydi, tursang, soʻpoq deydi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Чёрт бы их побрал, этих жителей махалли, им никак не угодишь (см. также oʻpoq).