soʻqma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
soʻq-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻzicha oʻylab chiqarilgan, soʻqil-gan, toʻqilgan, yasalgan; yasama. ◆ Soʻqma til. v ◆ Uyning toʻrida.. soʻqma taxta stol oldida, besh-olti kishidan iborat hayʼat oʻtiribdi. Oybek, „Bolalik“ .
- Soʻqma yoʻl ayn. soʻqmoq I 1. ◆ Tuproq toʻki-ladigan joyga mokiday qatnab, soʻqma yoʻlni shular shibbalagan. Gazetadan . ◆ Boshi gʻuvillab, tashqariga chiqqanida, tongning sof havo-sidanmi, yurak yutib qilgan ishidanmi, bir oz yengil tortib, duch kelgan soʻqma yoʻlga tushib yurib ketdi. A. Muxtor, „Kumush tola“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЎҚМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
soʻqma
1 самодельный, домашнего изготовления; ◆ soʻqma stol самодельный стол;
2 выдуманный, придуманный; выдвинутый в качестве довода; надуманный, притянутый за уши; ◆
- soʻqma yoʻl soʻqmoq I .