soʻrgʻich

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

soʻr-gʻich

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Emizikli bolalar emchak oʻr-nida soʻradigan rezina buyum; emizik. Tursun Toʻrayevichning hali-veri gapdan tiyili-shiga koʻzi yetmagan xotin qoʻlidagi bolasini yon tarafdagi stulga oʻtqazdi-yu, ogʻziga soʻr-gʻichini berib, jah/i bilan oʻrnidan turdi. N. Aminov, Qahqaha. Iskandar yelinning soʻr-gʻichdek uchlaridan "tiz-tiz" choʻzilib tusha-yotgan sutga hayrat bilan tikilib qoldi. S. Nurov, Maysalarni ayoz urmaydi.

2 anat. Teri va shilliqparda sirtidagi sezgir doʻmboqchalar. ◆ Tilni tekshirgan chogʻ-da.. til soʻrgʻichlariga ham diqqat bilan qa-rash lozim. N. Ismoilov, „Kasallarni par-varish qilish“ . [Soʻruvchilarning] Ogʻiz soʻrgʻi-chi gavdasining uchida, uning tubida ogʻiz te-shigi joylashgan. "OʻzME".

3 bot. Chirmashib oʻsadigan parazit oʻsim-likning tuksimon oʻsimtalari.

4 s. t. Surgʻuch. ◆ Xizmatkorlar koʻzalarning ogʻziga soʻrgʻich surib, qatronga yumalatib yubo-rishdi. M. M . Doʻst, Galatepaga qaytish. ◆ Bu — vokzalning pochta ombori boʻlsa ehtimol, eski yashiklardan soʻrgʻich, yelim, sirach, mumlan-gan kanop hidi kelib turibdi. "Yoshlik" .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

СЎРҒИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]