sohir
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
so-hir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — se\rli, afsonaviy;
sehrgar, jodugar] Sehrli, fusunkor. ◆ Sohir koʻzlar. yaya Togʻ qizlarin ibo, nazokatlari Kuzning ruxsorida boʻladi zohir, Unsiz la-tofatdir marhamatlari, Goh ular hikmat-li, gohida sohir. A. Suyun, „Zamin takdiri“ . ◆ Qizlikning eng maʼsum, sohir tuygʻulari Ab-dulmoʻminga baxshida boʻlmaganmidi? A. Ibo-dinov, „"Latofat" doʻkonidagi qatl“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОҲИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.