soligʻliq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
so-ligʻ-liq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Solib joylab qoʻyilgan, solingan. ◆ Qinga soligʻliq xanjar. vt Ki-tobning qatiga daftar, qalam ham soligʻ-ligʻicha qolgan. Mirmuhsin, „Umid“ .
2 Quyilgan, solingan. Samovarda suv so-ligʻliq turibdi.
3 Solingan, yozilgan, toʻshalgan. ◆ -Bu yoq-qa oʻtiring, — dedi u, erini palos soligʻliq supaga taklif qilib. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.
4 Solib qoʻyilgan, solingan, bekitil-gan. ◆ Tugmalari soligʻliq. vt Sekin kelib, koʻcha eshikni itarsam, ichidan qulf soligʻliq. "Mushtum" .
5 ayn. soliq II. Odilov.. Mavlonning koʻng-lini koʻtarishga urindi. Mavlon esa, qovogʻi soligʻligʻicha.. indamay oʻtiraverdi. F. Joʻra-yev, Obid Jalilov.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОЛИҒЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
soligʻliq
1 положенный, вложенный, опущенный; поникший;
2 налитый;
3 постланный, застланный; ◆ oʻrin soligʻliq постель постлана;
4 застёгнутый; ◆ tugmalari soligʻliq edi его пуговицы были застёгнуты.