solqa
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sol-qa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SOLQA 'tarang tortilmay, oʻrta qismi osilib turgan’. Ipni tarang tortmasang , kir yoyganda s o l h a b oʻ l i b h o l a d i. Bu soʻz sal- feʼli — ning ('osiltir-' maʼnosidan) ’oʻzlik’ maʼnosini ifo — dalovchi -(ï)q qoʻshimchasi bilan hosil qilingan shak — liga -a ravishdosh qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan, maʼno taraqqiyoti natijasida bu ravishdosh ravishga (sifatga) aylangan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan, birinchi boʻgʻindagi a unlisi â unlisiga, oxirgi boʻgʻindagi a unli ä unlisiga almashgan: (sal- + ïq = salïq-) + a = salïqa > salqa > sâlqä. Shevalarda bu soʻz sâlqi tarzida ham talaffuz qilinadi, shunga koʻra bu soʻzni sal- feʼlining salïq-shakliga -ï qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan deb izohlash toʻgʻri boʻladi; bu soʻzlar oxiridagi i, ä unlilari bir qoʻshimchaning ikki talaffuz koʻrinishi boʻlib chiqadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yaxshi tortilmagan, oʻrtasi osilib tushgan, solingan. ◆ Solqa dor. Solqa tortilgan arqon.
2 Osilib tushgan, loʻmbillagan yoki kerk-kan. ◆ Solqalunj.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОЛҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.