sovchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sov-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SOVCHI 'kuyov tomondan qiz tomonning rozili — gini olish uchun vakil qilingan shaxs'. Mulla Abdu— rahmon xotinlar soʻziga ishonmay Solih maxdumning oʻz oldiga mahalladan bir-ikkita keksani s o v ch i hilib yubordi (Abdulla Qodiriy). Qadimgi turkiy tilda qam shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz 'xabar', 'nutq' maʼnosini anglatgan sav otidan (Devon, III, 168; DS, 491) -chï qoʻshimchasi bilan yasalgan (Devon, III, 445); oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga almashgan, ï unli — sining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: sav + chï = savchï > sâvchi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
etn. Uylanuvchi yigit tomoni-dan biror xonadonning voyaga yetgan qizini koʻrish va uni kelin qilib berishga qiz tomon roziligini soʻrash uchun vakil qi-lingan kishi. ◆ Yaxshi otga qamchi kerakmas, Yaxshi qizga — sovchi. Maqol . n Qish ichi ham keti uzshtagan sovchshtr bir-ikki haftadan beri kelishdan toʻxtaganlar. Choʻlpon, Kecha va kunduz. ◆ Qoʻshni mahallalik Oriyat buvining unikiga sovchi qoʻyishi Salomat xolaning yetti uxlab tushiga kirmagan edi. "Saodat" . ◆ Ahmad negadir parishonroq boʻlib yurgan kunlarning birida katta qiziga sovchi keldi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.