Kontent qismiga oʻtish

sunʼiy

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

sunʼ-iy

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

[a. sunʼiy — yasama, ishlangan;

tabiiy emas] 1 Biror usul bilan tabiiyga oʻxshatib yasalgan, tayyorlangan, yuzaga kel-tirilgan. ◆ Sunʼiy kauchuk. Sunʼiy tola. Sunʼ-iy buyrak. Yerning sunʼiy yoʻldoshi. sht En-dilikda jahondagi eng yirik stadionlarda-gi yugurish yoʻlkatri sunʼiy qoshamalar bilan ishlanmoqda. "Fan va turmush" . ◆ Kotiba-ning koʻkka boʻyalgan qovoqlari, har biri ti-kanday ajralib turgan sunʼiy kipriklari pirpiradi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ .

2 Tabiiy boʻlmagan yoʻl bilan amalga oshiriladigan; notabiiy. ◆ Sunʼiy yoritish. Sunʼiy sugʻorish. yat Uni darhol deraza yoniga yaqinroq keltirishib, sunʼiy nafas oldi-rishdi. "Yoshlik" . ◆ Sunʼiy ishlov berilgan, ayollar ziynati hisoblangan olmos "brilliant" deb ataladi. "Fan va turmush" .

3 koʻchma Yasama, soxta, yolgondakam; no-samimiy. ◆ Sunʼiy tabassum. Sunʼiy xotir-jamlik. n ◆ Kuyov oldin manzirat qilib koʻrdi. Lekin soʻzlari ancha sunʼiy chiqayotganini oʻzi ham sezdi shekilli, minnatdorchshshk bildirib qoʻya qoldi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . Ochil oʻzini vazmin tutib, tabiiy muomala qilgan sari,

Zamira oʻngʻaysizlanar, sunʼiy ravishda bosiq boʻlishga urinardi. P. Qodirov, Uch ildiz.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

СУНЪИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

sunʼiy
1 искусственный; // искусственно; ◆ sunʼiy toʻsiq (или gʻov) воен. искусственное заграждение, препятствие; ◆ Yerning sunʼiy yoʻldoshi искусственный спутник Земли; ◆ sunʼiy til лингв. искусственный язык;
2 деланный, напускной; притворный, неестественный; вымученный; // деланно; притворно, неестественно, искусственно; вымученно; ◆ sunʼiy kulgi деланный смех; ◆ sunʼiy ravishda 1) искусственно; 2) деланно, неестественно; вымученно;◆ 

  • sunʼiy oʻgʻit обл. минеральное удобрение.