supurindi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]su-pu-rin-di
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SUPURINDI 'supurib toʻplangan chiqindi'. Bu yerga yozda supurindy, hishda hor tashlaydilar (Oydin). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli sübür— feʼlining 'oʻzlik' maʼno-sini ifodalovchi -(ü)n qoʻshimchasi bilan hosil qilin-gan shaklidan -di sifatdosh qoʻshimchasi bilan qosil qilingan (Devon, I, 454); maʼno taraqqiyoti natijasida bu sifatdosh otga ailangan; qadimgi turkiy tilda b undoshi p undoshiga almashgan, ikkinchi boʻgʻindagi tor Unli talaffuz qilinmay qoʻygan, oʻzbek tiliga esa bu unli saqlangan shakli yetib kelgan, uchinchi boʻgʻindagi ü unlisi i unlisiga almashgan, birinchi, ikkinchi boʻgʻindagi ü unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan:
(sübür- + ün = sübürün-) + di = sübüründi > süpüründi > supurindi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Supurganda toʻplangan axlat. ◆ Supurindilarni yerga toʻplab yoqmoq. n ◆ Bu yerga yozda supurindi, qishda qor tashlay-dilar. Oydin, „Hazil emish“ .
2 koʻchma nafr. Odamgarchiligini yoʻqotib, kishilardan ajralib qolgan, maishiy yoki mafkuraviy jihatdan tuban kishi.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СУПУРИНДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
supurindi
1 выметенный сор, мусор; ◆ supurindiga tashlamoq бросить в сор;
2 перен. отбросы (общества).