sur-sur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sur—sur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tiqilinchdagi ur-yiqit ha-rakati, bir-birini turtib-surtib, itarib, bosib borish. ◆ Bozordagi sur-sur. yaya Davidni sur-sur qilib, qorongʻi bir xonaga olib kirib ketishdi. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot.
2 Janjal, olishuv, tortishuv. ◆ Bu gʻalva, sur-sur boʻlib, Qori oʻsha battol amin bilan chap boʻlib qoladi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУР-СУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.