surbet
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sur-bet
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Gap taʼsir qilmaydigan; sur, bezbet. ◆ Surbet odam, ◆ Bashirjon yengil nafas olib: "Uf, xayriyat!" — dedi, va Juda isqirt, surbet cholda! — deya qoʻshib qoʻydi. N. Aminov, „Yolgʻonchi farishtalar.“ ◆ Togʻay uning basharasiga tikilib turarkan, koʻnglida shu istakni tuydi: qani endi bu surbetni qoʻli tolguncha qamchin bilan savalasa, otga toptatsa.. "Yoshlik".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СУРБЕТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.