surbet
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sur-bet
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Gap taʼsir qilmaydigan; sur, bezbet. ◆ Surbet odam, ◆ Bashirjon yengil nafas olib: "Uf, xayriyat!" — dedi, va Juda isqirt, surbet cholda! — deya qoʻshib qoʻydi. N. Aminov, „Yolgʻonchi farishtalar.“ ◆ Togʻay uning basharasiga tikilib turarkan, koʻnglida shu istakni tuydi: qani endi bu surbetni qoʻli tolguncha qamchin bilan savalasa, otga toptatsa.. "Yoshlik".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРБЕТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.