surgʻuch
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sur-gʻuch
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SURGʻUCH 'tez erib, tez qotadigan smola va mum qorishmasi'. Polvon etigining qoʻnjidan pichoh olib, uning sopi bilan butilka uchidagi s u r g u ch n i urib tushirdi (Sayid Ahmad). Qadimgi turkiy tilda surqach tarzida talaffuz qilingan bu ot asli 'luk da — raxtining shirasi' maʼnosini anglatgan (Devon, I, 423); hozirgi maʼnosi ana shu maʼno asosida yuzaga kelgan; qadimgi turkiy tildayoq ikkinchi boʻgʻindagi a unlisi u unlisiga (ДС, 514: surquchla-), oʻzbek tilida r undoshi-ning taʼsiri bilan q undoshi gʻ undoshiga almashgan: surqach > surquch > surgʻuch.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tez erib, tezda qotadigan rangdor smola va mum qotishmasi. ◆ Qizil surgʻuch.
1 Shunday smola yoki mumdan foydalanib bosilgan tamgʻa, qopqoq va sh. k. ◆ Qulfning surgʻuchini koʻchirmoq. yat Polvon etigining qoʻnjidan pichoq olib, uning sopi bilan butilka uchidagi surgʻuchni urib tushirdi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРҒУЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.