surilma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-ril-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 U yon-bu yon suriladigan; surma. ◆ Surilma qopqoq.
2 geol. Togʻ jinslarining gravitatsiya jarayonlari taʼsirida yonbagʻir boʻylab pastga tomon siljishi. ◆ Yotiq surilma. Tik surilma. yash ◆ Qiziljarga sohillardan surilmalar koʻp tushgan, qanchalab archalarning ildizlari ochilib yotar.. edi. Sh. Xolmirzayev, „Saylanma“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРИЛМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.