surilma
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]su-ril-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 U yon-bu yon suriladigan; surma. ◆ Surilma qopqoq.
2 geol. Togʻ jinslarining gravitatsiya jarayonlari taʼsirida yonbagʻir boʻylab pastga tomon siljishi. ◆ Yotiq surilma. Tik surilma. yash ◆ Qiziljarga sohillardan surilmalar koʻp tushgan, qanchalab archalarning ildizlari ochilib yotar.. edi. Sh. Xolmirzayev, „Saylanma“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СУРИЛМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.