surkamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sur-ka-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SURKA— ' bir narsani boshqa bir narsaning yuza— siga bir necha marta sur-'. [Unsin] ichkari uyda oʻti-rib, mahsilarga shon hohadi, shondan tushiradi, par-dozlaydi, hora gul, lak surkaydi (Oybek). Bu soʻz oʻzbek tilida sur- feʼlining 'biror yuzaga surtib yepinggir—' maʼnosidan 'takror' maʼnosini ifoda-lovchi —kä qoʻshimchasi bilan hosil qilingan: sur— + kä = surkä-
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Biror narsa betini, sir-tini boshqa narsa betiga, sirtiga ishqamoq, suykamoq. ◆ Tovonini gʻishtga surkab yuvmoq.
2 Biror narsa betiga, sirtiga yuqadi-gan yoki singiydigan narsa bermoq, surt-moq. ◆ Devorga boʻr surkamoq. Mashinaga moy surkamoq. Yaraga dori surkamoq. n ◆ [Unsin} Ichkari uyda oʻtirib, mahsilarga shon qoqa-di, shondan tushiradi, pardozlaydi, qora gul, lok surkaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Meli polvon Xudoyqulga yana imo qildi: -Dani, barmogʻingni toʻgʻrila, — dedi va.. bosh bar-mogʻiga siyoh surkadi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СУРКАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.