surur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

su-rur

Etimologiyasi

a. jjj-sh - shodlik, xursandchi-lik, shodiyona

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. Shod-xursandlik kisei, nashʼasi; sevinch, quvonch. ◆ Koʻklam noxush koʻngilning bir chetini yorishtirib turar, surur, sevinch bagʻishlar, koʻrkini "koʻz-koʻz" qilardi. M. Xidir, „Qirgʻoqlar“ . ◆ Shamdonlar-dan shamlar ham goʻyo Yorugʻ tortdi — qoʻshildi surur. X. Davron, „Toʻmarisning koʻzlari“ .

Antonimlari

СУРУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

surur
поэт. радость, веселье; удовольствие, блаженство.