surur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-rur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. jjj-sh - shodlik, xursandchi-lik, shodiyona
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
poet. Shod-xursandlik kisei, nashʼasi; sevinch, quvonch. ◆ Koʻklam noxush koʻngilning bir chetini yorishtirib turar, surur, sevinch bagʻishlar, koʻrkini "koʻz-koʻz" qilardi. M. Xidir, „Qirgʻoqlar“ . ◆ Shamdonlar-dan shamlar ham goʻyo Yorugʻ tortdi — qoʻshildi surur. X. Davron, „Toʻmarisning koʻzlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
surur
поэт. радость, веселье; удовольствие, блаженство.