tabarruk

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-bar-ruk

Etimologiyasi

arab. – duo, fotiha olish, ruxsat, rozilik olish; muborak, muqaddas;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ulugʻ hurmatga sazovor, gʻoyat hurmatli, moʻʼtabar va aziz. ◆ Tabarruk chol. ◆ Qishloqning tabarruk onaxonlari uyda beshikka gavrapoʻsh yopishayotgan ekan. E. Usmonov, „Yolqin.“ ◆ Tabarruk inson Shoahmad aka aytgandek, "Hamma millat bolalari bir bola" edi. R. Fayziy, „Taʼzim.“

2 Yaqin, moʻʼtabar kimsa yoki narsani eslatadigan, undan esdalik, yodgorlik boʻlib qolgan. ◆ Otamdan qolgan tabarruk kitob. ◆ [Navoiy:] Endi, siz bu tabarruk qilich bilan davlatimizni, saltanatimizni, mamlakatimizni va uning sanʼatini himoya qiling! Uygʻun va ISulton, Alisher Navoiy.

3 Ilohiy kuchga ega boʻlgan; muqaddas; aziz-avliyolarning nazari tushgan. ◆ -Makkatulloda, tabarruk yerda erimga qurʼon oʻqitarman, gunohlarini xudodan yigʻlab tilarman, degan niyat qanot boʻldi, — "dedi Hoji xola." M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Elimiz nonni va donni tabarruk hisoblab, peshonasiga surtadi. Gazetadan. ◆ Ona! Dunyodagi eng aziz, eng laziz va tabarruk, eng muhtaram kalom bu! "Saodat".

Antonimlari

ТАБАРРУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tabarruk
чтимый, почитаемый; священный; ◆ tabarruk kitob рел. священная книга; ◆ tabarruk chollar почтённые (почитаемые) старцы; ◆ tabarruk joylar священные места; ◆ tabarruk qilib bermoq освятить; благословить; ◆ tabarruk boʻlib qolmoq 1) становиться высокопочитаемым, почтённым (о глубоком старике и старухе); 2) остаться на память (о вещах, оставленных или подаренных высокочтимым человеком); ◆ bu sandiq otamdan tabarruk boʻlib qolgan этот сундук остался как дорогая память об отце.